با سلام خدمت شما بازديدكننده گرامي ، خوش آمدید
به سایت من . لطفا براي هرچه بهتر شدن مطالب اين
وب سایت ، ما را از نظرات و پيشنهادات خود آگاه سازيد
و به ما را در بهتر شدن كيفيت مطالب ياري کنید.
گفتههای معلمان حاکی از آن است که ریاضیات یک فیلتر اجتماعی است و تعداد زیادی از دانشآموزان را از داشتن زندیگ امیدبخش دلسرد و محروم میکند. اين تصور در دانش آموزان که رياضيات درس دشوار و خشکی است، باعث می شود که آنها به عمق رياضيات وارد نشوند و ما در آينده، دانش آموزانی را داشته باشيم که چيزی از رياضيات در ذهن ندارند به جز چند فرمول که حفظ کرده اند. اما چه بسیار کسانی که در داخل و خارج از جریان آموزش بر این عقیدهاند که از لحاظ اقتصادی و همینطور اخلاقی، آموختن ریاضیات باید حقی عمومی شناخته شود.
توضیحات :بیشتر ریاضیدانان زمینهٔ مطالعاتی شان و در حالت عمومی تر کل ریاضی را همراه با لذت و زیبایی میدانند برای همین برای توصیف ریاضیات (یا حداقل برخی بخشهای آن) از صفت زیبا استفاده میکنند. برخی ریاضی را به هنر تشبیه میکنند و بعضی دیگر آن را یک فعالیت خلاقانه میدانند. اما در بیشتر موارد ریاضی را با شعر و موسیقی مقایسه میکنند. برتراند راسل احساس خود پیرامون زیبایی ریاضی را چنین بیان کرد: ریاضیات، در جایگاه واقعی خود نه تنها حقیقت را حکایت میکند بلکه در منتها الیه زیبایی است – یک زیبایی سرد و تلخ مانند آنچه که در یک تندیس میبینیم بدون هیچگونه نشانهای از طبیعت ضعف تر ما، بدون زیباییهای فریبندهٔ نقاشی و موسیقی و همچنان در انتهای خلوص و توانایی در نمایش کمال، چیزی که تنها بالاترین هنر قادر به نمایش آن است. ذات حقیقی سرخوشی و غرور. احساس شکستن محدودیتهای یک انسان معمولی و بالاتر رفتن، و این چیزی است که نشانهٔ اوج برتری است و تنها در ریاضی و شعر میتوان آن را جستجو کرد. پل اردوش احساسش دربارهٔ غیرقابل وصف بودن ریاضیات را چنین بیان کرد: «اعداد برای چه زیبا هستند؟ مانند این است که بپرسیم چرا سمفونی ۹ بتهوون زیبا است. اگر دلیل آن را نمیدانید کسی هم نمیتواند آن را به شما بگوید. من میدانم که اعداد زیبایند. اگر آنها زیبا نباشند پس هیچ چیز زیبا نیست.»
این خطای دید معروف، که برای اولین بار توسط گایتانو کانیزسا (1993-1913) روانشناس ایتالیایی مطرح شد، از دو نوع مختلف قطعات (تصاویر) تشکیل شده است. علی رغم اینکه این قطعات به هم متصل نیستند، اما نحوه چیدمان آنها، در ذهن، شکل سومی (مثلث سفید) را بوجود آورده که در واقع وجود خارجی ندارد. اما ذهن ما به روشنی آن را می بیند